Ρατσισμός-Προκαταλήψεις! Θέμα ανεξάντλητο...

Δεν είναι καινούριο το θέμα ούτε εγώ θα πω τίποτα το πρωτότυπο. Μα θέλω να γράψω την άποψη μου σχετικά με το θέμα. Αν και χιλιάδες φορές συζητημένο αλλά είναι από τα θέματα αυτά που σε κάθε ευκαιρία και ερέθισμα δεν είναι κακό, κατά τη γνώμη μου να το συζητάμε με την έννοια  πως κάθε φορά συζήτησης είναι και μια ευκαιρία προβληματισμού και αυτοκριτικής ως προς τη στάση μας απέναντι σε ένα τέτοιο θέμα. Στη διαφορετικότητα δηλαδή του άλλου με τα όποια χαρακτηριστικά του.

Κάπως έτσι, δηλαδή με ένα κάποιο ερέθισμα που μου δόθηκε ως αφορμή κάθομαι τώρα να γράψω τους προβληματισμούς μου για το συγκεκριμένο θέμα.

Ρατσισμός και προκατάληψη απέναντι στο διαφορετικό με μας.

Και πρώτα πρώτα από το γεγονός πως πολύ συχνά ακούω να πλέκουμε το εγκώμιο της φυλής μας και να υπερηφανευόμαστε για το έθνος μας έχοντας σαν γνώμονα συζήτησης πως εμείς είμαστε ¨οι ξεχωριστοί¨ και οι εκλεκτοί. Από αυτό και μόνο και επειδή ότι αναφέρω θέλω και να είναι όσο πιο τεκμηριωμένο και ακριβές γίνεται, έψαξα για την ακριβή έννοια της λέξης ρατσισμός. Ο ρατσιστής λοιπόν είναι αυτός που θεωρεί τον εαυτό του, το έθνος του ή τη φυλή του, ανώτερο βιολογικά από τα άλλα είδη ανθρώπων.

Αν όμως ρωτήσεις έναν Έλληνα θα πει, όχι. Δεν είμαστε εμείς ρατσιστές. Γιατί υποδεχόμαστε και βοηθούμε τους μετανάστες στη χώρα μας και επικαλείται  και πάλι το παρελθόν του όπου ο αρχαίος  θεός Δίας λεγόταν ξένιος που σήμαινε πως μας χαρακτήριζε από τα αρχαία χρόνια η φιλοξενία.

Είναι ένα σημείο αντιφατικό το οποίο πιστεύω πως μπορεί αν γίνει αφετηρία προβληματισμού.

Ας εξετάσουμε το ρατσισμό κατ’ αρχάς. Στην Ελλάδα το φαινόμενο να χρειάζεται να συμβιώνουμε με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων ,φυλών και θρησκειών είναι καινούριο. Η παγκοσμιοποίηση αργά ή γρήγορα θα’ φτανε και ως εδώ και ήταν η ώρα της να κάνει είσοδο. Είμαστε μια χώρα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά θα έλεγα αφού έχουμε αυτά που ερμηνεύουν τη λέξη ¨έθνος¨. Οι άνθρωποι που έκαναν είσοδο στη χώρα μας κουβαλούσαν τα δικά τους φυλετικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά χαρακτηριστικά.  Μα περισσότερο από όλα ίσως η πολιτική στην Ελλάδα δεν προετοίμασε το έδαφός της ώστε η υποδοχή των μεταναστών σε αυτή, να γίνει με τάξη και ασφάλεια για όλους. Από κει και μετά και εφόσον έγινε αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών δημιουργήθηκαν προβλήματα και δυσπιστία.

Αυτά ως ένα γενικό πλαίσιο . Γιατί αν πάρουμε τις λεπτομέρειες…και οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Οι άνθρωποι που ήρθαν στη χώρα μας ήταν κυρίως οικονομικοί μετανάστες. Φτωχοί άνθρωποι που θέλησαν να αλλάξουν τη ζωή τους εισερχόμενοι σε μια χώρα πιο ευημερούσα από τη δική τους. Αμέσως δημιουργήθηκε η προκατάληψη των συμπολιτών μου που νεόπλουτοι έβλεπαν το φτωχό μετανάστη που συμβιβάζονταν με κάθε συνθήκη εργασίας ως κατώτερο. Οι νέοι εργάτες εργάζονταν παντού, χωρίς να διαμαρτύρονται με όποιες συνθήκες εργασίας. Αμέσως ο εργοδότης ένοιωσε, προκαλυμμένος ον, ως ο Κύριος που εξουσιάζει. Τα παιδιά των μεταναστών χρειάστηκε να φοιτήσουν στα ελληνικά σχολεία. Και ωχ! Αυτά τα παιδιά που φιλοξενούνται στη χώρα μας διαπιστώθηκε πως προοδεύουν στα γράμματα. Προκατάληψη προερχόμενη από ζήλια και φθόνο. Από κει και μετά οι μετανάστες έγιναν τα εξιλαστήρια θύματα σε μια σειρά από ¨ατυχίες¨  ή αστοχίες των κυβερνήσεων του κράτους ώστε να φορτώνονται κάθε κακό που συμβαίνει σε αυτή. Από την ανεργία ως την αύξηση της εγκληματικότητας.

Πέρα από όλα όμως πάντα το διαφορετικό έκανε τους ανθρώπους επιφυλακτικούς σε αυτό. Ακόμα υπάρχει η προκατάληψη για τη μαύρη φυλή αν και σε μικρότερο ποσοστό από ότι παλαιοτέρα ευτυχώς, ακριβώς για το χρώμα! Εκείνοι πάντα θεωρούνταν από τους λευκούς κατώτεροι ως φυλή. Γι’ αυτό και τους προξενήσαμε τόσο κακό ως αποικιοκράτες των περιοχών τους και με υπεροχή τα όπλα και το χρήμα το οποίο δόθηκε στους λευκούς γιατί εκείνοι απλώς ήταν τυχεροί να κατοικούν σε ποιο  φιλόξενα εδάφη.

 Είναι όμως πρωτόγονα ένστικτα οι προκαταλήψεις λόγο διαφορετικότητας και καθόλου καλλιέργεια δεν δείχνει η κατάσταση στην οποία κάποιος φέρει το πρωτόγονο ακόμα μέσα του. Γιατί στην εξέλιξή του ο άνθρωπος, είδε, έπαθε και προπαντός έμαθε. Διδάχτηκε σε σχολεία της ζωής , της εκπαίδευσης και ακόμα μέσα από τη θρησκεία του.

Έτσι καμιά δικαιολογία δεν έχει ώστε να στέκεται ξενοφοβικά. Παρά μόνο την υπεροψία και τον εγωισμό. Τον έμφυτο ρατσισμό του πως εκείνος είναι ο εκλεκτός της γης. Το γενίκευσα όμως μιλάω για μας τους Έλληνες μόνο.

Όπως προκατάληψη υπάρχει και από τον άντρα για τη γυναίκα(Η κακοποίηση γυναικών έχει πολύ υψηλό ποσοστό). Το χριστιανό για κάποιον που πιστεύει σε μια άλλη θρησκεία (στη χώρα μας ακόμα δεν επιτρέπουν να γίνονται χώροι λατρείας των αλλόθρησκων μεταναστών μας)  ,τον εγγράμματο απέναντι στον αγράμματο ή τον πλούσιο απέναντι στο φτωχό. Τον άνθρωπο με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, ακόμα ακόμα και προκαταλήψεις που αφορούν το σωματότυπο ενός συνανθρώπου…

Εν κατακλείδι πίστη μου είναι πως το ζήτημα πέρα από ότι αφορά κυβερνητική πολιτική ή άλλου είδους γραμμή σε σχέση με τους μετανάστες ή και σε ότι αφορά το διαφορετικό με ένα ομοιόμορφο σύνολο, είναι θέμα καθαρά ανθρωπιστικό και ανθρώπινο. Και ανάγεται στο γεγονός πως κινητήριος δύναμη ώστε να εκλείψει ο ρατσισμός και η προκατάληψη ανάμεσα στους ανθρώπους είναι τα συναισθήματα. Τα οποία φυσικά έχουν δεχτεί μια αναβάθμιση θα έλεγα και μια καλλιέργεια ώστε να μπορεί κάποιος να βλέπει τον συνάνθρωπο του ως ίσο του και να του προσδίδει το σεβασμό που κι εκείνος επιθυμεί για τον εαυτό του από τους άλλους.

Το τρίπτυχο είναι αγάπη, ισότητα , σεβασμός στην διαφορετικότητα του άλλου!!!

Πάντα επίκαιρο γι'αυτό κλασικό!!!