Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Faces and Facebook


Πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί πολλοί άνθρωποι εξομολογούνται (κυριολεκτικά) σε αυτό το μέσο που λέγεται Facebook όλα τα γεγονότα της ζωής τους.

Είμαι πολλά χρόνια σε αυτό το μέσο, κοινωνικής δικτύωσης λέγεται, έτσι έχω…βγάλει μερικά ασφαλή συμπεράσματα κάνοντας μια…άτυπη, μη προσχεδιασμένη, κοινωνιολογική μελέτη της συμπεριφοράς των ¨φατσών¨ στο ηλεκτρονικό βιβλίο τούτο, σημαίνει λοιπόν ότι με τη θέλησή σου συμμετέχεις σε ένα δίκτυο ανθρώπων κάθε λογής από όλα τα μέρη του κόσμου επιλέγοντας τους διαδικτυακούς φίλους σου και έτσι αλληλοεπιδράς σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Είναι λοιπόν προϋπόθεση  ένα ¨δούνε και λαβείν¨ ανάμεσα στους συνανθρώπους σου στο group αυτό της συγκεκριμένης τεχνολογικής, εικονικής  πραγματικότητας.

Ωστόσο , πόσοι από μας γνωριζόμαστε τόσο καλά μεταξύ μας όσοι δηλώνουμε φίλοι εδώ μέσα; Σημαίνει αυτό, ότι αν δεν υπάρχει ουσιαστική γνωριμία, η επαφή τίθεται υπό περιορισμούς. Ευγένεια, τακτ και σεβασμός, προσοχή και παρατηρητικότητα, ελεγχόμενος αυθορμητισμός, κοινωνικότητα και ευπρέπεια. Είναι, αν δεν κάνω λάθος αυτά χαρακτηριστικά όσων ανθρώπων δεν είναι φίλοι ως καρδιακοί-κολλητοί , αληθινοί φίλοι όπως προσδιορίζεται μέσα από τις διαφορετικές μορφές σχέσεων η έννοια της φιλίας, αλλά ως άνθρωποι που θέλεις μια επαφή ,που σε ενδιαφέρουν για το εσωτερικό τους περιεχόμενο , που έχεις να πάρεις, να διδαχθείς και να δώσεις τα αντίστοιχα , να ανταλλάξεις σκέψεις και συναισθήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος ώστε να παραχθεί ένας υγιής προβληματισμός γύρω από γενικά, αλλά φορές και προσωπικά θέματα, να νιώσεις όμορφα με μια γνωριμία ενδεχομένως από άλλα ανθρώπινα περιβάλλοντα, άλλων χωρών, άλλων κουλτουρών, άλλων ηλικιών, άλλων μορφωτικών επιπέδων, αλλά- ποιος το αρνείται –είναι και ένας τρόπος συναδέλφωσης. Εδώ μέσα σχεδόν όλοι με όλους είμαστε ίδιοι και ίσοι. ¨Όχι ακριβώς, αφού εμείς επιλέγουμε το περιεχόμενο των ανθρώπων που μας παρακολουθούν σα φίλοι στις κινήσεις και στις ενέργειές μας εδώ μέσα , όπως πολύ συχνά βέβαια και όλοι το γνωρίζουμε , οι επιλογές μας δεν είναι και πολύ συνειδητές , ψαγμένες θα το πω.  Γι’ αυτό είτε μπορεί να πέσουμε θύματα απάτης για πρόσωπα που αλλιώς παρουσιάζονται και άλλοι είναι στην πραγματικότητα καθώς και είναι κοινό μυστικό ότι ουδέν κρυπτόν υπό του παγκόσμιου ιστού!

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν αντικατοπτρίζουν την έννοια της φιλίας αφού συνάμα υπάρχουν και άλλα περισσότερα χαρακτηριστικά που επιτρέπουν  στους ανθρώπους να ξεδιπλώσουν πλήρως το χαρακτήρα τους και τις πτυχές της προσωπικής τους ζωής είτε αυτές διαμορφώνονται από το χαρακτήρα ή τις καταστάσεις και προσδιορίζουν την έννοια της φιλίας.  

Γνωστά όλα αυτά σε μας τους ενήλικες, τουλάχιστο. Δεν γνωρίζω φυσικά αν υπάρχουν αντιρρήσεις στα προαναφερθέντα, όμως. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, με αυτές τις παραμέτρους , τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα, το διαχωρισμό και προσδιορισμό του τι είναι φιλία και τι είναι κοινωνικότητα και ανθρώπινη επαφή, αναρωτιέμαι ποιοι είναι οι λόγοι να παρατηρείται λοιπόν μια τέτοια στάση… πλήρους εμπιστευτικότητας και διάθεσης εξομολόγησης, να υπάρχει η τάση να αποδυθεί τον εσωτερικό του εαυτό και την προσωπική του ζωή κάποιος δημόσια, τόσο δημόσια που δεν υπάρχει η διαβεβαίωση ότι απασχολεί και τους υπόλοιπους του κόσμου τούτου σε τελική ανάλυση.
Διότι και το χειρότερο το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο δεν είναι δεδομένο ότι πρέπει και μπορεί να απασχολεί όλους. Και το ευτυχέστερο επίσης το ίδιο.

Παρατηρώ ανθρώπους να γράφουν στο Facebook για την προσωπική τους τραγωδία, το θάνατο ενός αγαπημένου τους προσώπου, μια σοβαρή ασθένεια , μια οικογενειακή στενοχώρια, ένα προσωπικό αδιέξοδο. Παρατηρώ ανθρώπους να αγωνιούν να δείξουν την προσωπική τους ζωή όπως κάποτε γράφαν στο προσωπικό τους ημερολόγιο  και τότε το κρύβαν από όλους μην τυχών και μάθει κάποιος τις μύχιες σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Παρατηρώ ανθρώπους να επιθυμούν να προβάλλουν με ακρίβεια την καθημερινότητά τους. Με γραπτό λόγο .Ένα γραπτό που περιγράφει δεν είναι πάντα και χρήσιμο , ούτε καν ως διασκέδαση .Σε αντίθεση ένα γραπτό που έχει ως στόχο να προβληματίσει  ή και να συγκινήσει σε ένα όμως ευρύτερο πλαίσιο τότε ναι, μπορεί να δώσει .

Δηλαδή αν κάτι θα είχε αξία , ένα γραπτό πόνημα λόγου χάρη, ούτε αυτό δεν δίνεται στους συνανθρώπους-συνοδοιπόρους στους δαιδάλους των διαδικτυακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αλλά ούτε και κει .Παρά με την εικόνα. ¨Μία εικόνα χίλιες λέξεις¨ είπε κάποιος. Και αυτό δεν είναι πάντα για καλό. Μία εικόνα είναι ένα πολύπλευρο πόνημα Ένας τρόπος μετάδοσης μηνύματος. Χαρακτηρίζει τον φέροντα αυτής πολύ περισσότερο από ένα γραπτό, ίσως...

Μοναξιά. Ανησυχία. Προσωπικά ελλείμματα και πάθη. Διάθεση αυτοπροβολής . Μη αξιολογούμενη σωστά, εμπιστευτικότητα.

Σε ένα κόσμο που καλώς ή κακώς λίγο ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο, που πολύ συχνά υπάρχει εκμετάλλευση, που τα προβλήματα του καθενός είναι ιδιαίτερα . Στον κόσμο των ανισοτήτων, της κενότητας και της επιφάνειας. Σε ένα κόσμο της εγγραμματοσύνης σε αντιπαράθεση με τη μόρφωση. Στον κόσμο του δήθεν και της υποκρισίας, ποιος πιστεύει ότι οι παραπάνω αιτίες κατάθεσης εαυτών μπορούν να θεραπευτούν με τις δημόσιες αυτοεξομολογήσεις;

Κάποτε στην τηλεόραση υπήρχαν οι εκπομπές τύπου ¨real show¨ . Αυτές οι εκπομπές θεωρήθηκαν ¨ανθρωποφάγες¨ γιατί ¨ξεγύμνωναν¨ τη ζωή των ατόμων δημόσια (και πάντων όχι με τη βία).  Και όσοι γινόταν οι άνθρωποι-πρωταγωνιστές σε αυτές χαρακτηριζόταν ως ¨γραφικοί¨. ¨Όλα γινόταν για την τηλεθέαση, που μεταφράζεται με χρήμα για τα τηλεοπτικά κανάλια, βγήκε το συμπέρασμα. Και όσοι εξέθεταν τη ζωή τους δημόσια το έκαναν για να μπορέσουν να πάρουν ένα ρόλο κάποτε στη ζωή τους. Να νιώσουν ότι είναι κάτι, κάποιοι.


Στο μέσο που όλοι υπάρχουμε διαδικτυακά και δρούμε συνεχώς, γιατί δεν σεβόμαστε την δικά μας ιδιωτικότητα;;;; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου