Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Μια στάση για σκέψη σε ένα σταθμό των παιδικών χρόνων-Δον Κιχώτης!


Αυτόν τον καιρό δεν ξέρω να εξηγήσω το γιατί αλλά στο μυαλό μου τριγυρίζει ένα μυθιστόρημα των παιδικών χρόνων- και όχι μόνο των παιδικών -όχι μόνο των δικών μου αλλά ίσως των περισσοτέρων ανθρώπων. Ο Δον Κιχώτης! Ποιος δεν θυμάται τις περιπέτειες του Ισπανού ιππότη της Ελεεινής μορφής , ενός ανθρώπου που συνεπαρμένος από τα βιβλία με περιεχόμενο ιπποτικές περιπέτειες πίστεψε πως μπορεί κι εκείνος να γίνει ένας τέτοιος μα άκαιρα και φυσικά κάλπικα. Ως το τέλος της ζωής του να πεθάνει μέσα στο όνειρό του να ξεκινήσει νέες περιπέτειες αργότερα ,μα και ως περίγελος για τους ανθρώπους του περιβάλλοντος του.
Το μυαλό φέροντας το υποσυνείδητο κάνει περίεργα περάσματα από σταθμούς που ούτε καν έχεις καταλάβει τη στιγμή που το ζεις πως θα αποτελέσει αργότερα σταθμό για μια ανάσα και συλλογισμό, της ζωής σου.
Και δες. Να ένας άνθρωπος ρομαντικός μα συνάμα και τολμηρός. Μισότρελο τον έλεγε ο περίγυρός του γιατί εκείνοι…τι να καταλάβουν; Εκείνοι δεν είχαν ζήσει την οπτασία των όσων ο Δον Κιχώτης διάβασε στα βιβλία του. Οι άνθρωποι όταν βλέπουν κάποιον να κοντράρει το κατεστημένο του κολλούν τη ρετσινιά του τρελού. Κι όμως. Κι αν έτσι, χρειάζεται θάρρος να ζήσεις την τρέλα σου. Και αξίζει αυτήν να βιώσεις παρά, μέσα κάποτε στο λήθαργο του θανάτου να βασανίζεσαι πως κάτι ξέχασες να ζήσεις. Ο ρομαντικός για τα δεδομένα της κοινωνίας είναι μισότρελος. Βλέπει γίγαντες σε παλιούς ανεμόμυλους και ανθρώπινο στρατό στο κοπάδι τα πρόβατα. Είναι που θέλει να ζήσει ότι δεν είναι πραγματικότητα.
Και ακόμα ερωτεύεται! Τι ωραίος είναι ο έρωτας σε όποια ηλικία και πόσο μεταμορφώνει τη φτωχή ασήμαντη χωριατοπούλα σε όμορφη κυρά στα μάτια του ερωτευμένου! Ζει και παθαίνει. Όμως δεν πτοείται. Το θέλει με όλη τη δύναμη της ψυχής του να γίνει ιππότης . Η ζωή του δίνει τη δυνατότητα να το βιώσει.
Και οι άλλοι…! Οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν. Να κάτι με το οποίο θα μπορούν να ξεχάσουν τα δικά τους προβλήματα. Να γελάσουν, να περιγελάσουν για να νοιώσουν εκείνοι ποιο πάνω…ποιος είναι στο πάνω επίπεδο άραγε; Εκείνος που τολμά να ζει το όνειρο ή εκείνος που ανίκανος να το κάνει χλευάζει όποιον τολμά; Οι αγαπημένοι; Αναμένουν με συμπόνια και στωικότητα. Λυπούνται γι’ αυτό συμπαραστέκονται. Μα κανείς δεν είναι σε θέση να κατανοήσει. Ίσως ένας αγράμματος ,αφελής Σάντσο Πάντσα…
Να λοιπόν γιατί αυτό το γοητευτικό μυθιστόρημα τριγυρίζει αυτόν τον καιρό στο μυαλό. Είναι που οι σκέψεις με τα συναισθήματα δίνουν μάχη. Και μήπως είναι η πρώτη φορά; Μια ακόμα μάχη στον πόλεμο που γίνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Μα ποιος έχει το θάρρος να ζήσει την τρέλα του ώστε σε ένα τέλος ζωής ¨γεμάτο¨ να χαιρετήσεις με ένα χαμόγελο-αντίδραση και γροθιά σε όλους όσοι δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν  πως η λογική μπορεί να παραμεριστεί πολύ συχνά δίνοντας τη θέση της στο συναίσθημα ζώντας στο ρομαντικό κόσμο, όμως επιθυμητό αν και όχι φανερά αποδεκτό, από όλους μας.
Πάθη, ισχυρές επιθυμίες, συναισθήματα, η διάθεση για μαχητικότητα του κόσμου που δεν είναι αρεστός. Η τάση για το διαφορετικό. Να αλλάξεις ότι εσύ ερμηνεύεις ως κακός κείμενο. Η αγάπη. Ο έρωτας που φοβίζει όταν δεν είναι συμβατός με τα συνήθη πεπραγμένα. Κίνητρα για μια διαφορετική ζωή έξω από το κατεστημένο και πάντως ό, τι η φαντασία κάνει πραγματικότητα και στο τέλος τέλος η πραγματικότητα δικαιώνει. 
Κατερίνα


12 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Κατερίνα.......Ο Δον Κιχώτης !!!! Έχεις δίκιο ,θέλει θάρρος να ζήσεις όπως θες , να πραγματοποιήσεις αυτό που ονειρεύτηκες ,κόντρα στον κόσμο, στα πρέπει ,στις επικρίσεις.
    Αρκεί να μη το μετανιώσεις ποτέ. Αρκεί να σε γεμίζει αυτό που κάνεις......
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όταν ήμουν παιδί κι εγώ είχα διαβάσει αυτό το μυθιστόρημα και πολύ τον είχα συμπαθήσει το Δον Κιχώτη. Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι αυτό το βιβλίο με είχε σημαδέψει βαθιά, γιατί μετεξελίχτηκα κι εγώ σε ένα Δον Κιχώτη, που οι άλλοι κοιτούσαν με καχυποψία, και γιατί σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου ένας Σάντσο Πάντσα μου στάθηκε. Θέλει κότσι να τα βάλεις με το κατεστημένο κι ο ιππότης μας τα είχε. Καλημέρα Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν αγαπάς τον εαυτό σου και σε ενδιαφέρει μόνο αυτός δεν θα το μετανιώσεις Αννούλι μου. Αλλά πάντα όταν κάνεις το δικό σου και λάθος να κάνεις έχεις την ικανοποίηση πως έκανες αυτό που ήθελες
    Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψή σου κι εδώ, σε φιλώ καλή μου...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ απολύτως μαζί σου αντάρτισσα! Κι εγώ σαν εσένα μια ζωή ένας Δον Κιχώτης και ως να πεθάνω η ίδια θα παραμείνω!
    Σ'ευχαριστώ που ήρθες ως εδώ καλό Σ/Κ να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kαλημερίζω την ρομαντική και όνειροπόλα φίλη μου! Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ είμαι αυτή...και με γουστάρω έτσι...ακόμα κι αν είναι σκληρό σε ένα κόσμο που δεν κατανοεί μια τέτοια κατάσταση!
    Να είσαι πάντα καλά φιλαράκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Που εισαι και που χαθηκες κοριτσι αγαπημενο?
    κι εγω ενα σου σχολιο
    ακομα περιμενω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τα σέβη μου Μάγε μου!!!
    Διακοπούλες θέλησα να κάνω κι εγώ για λίγες μέρες και τώρα πια είμαι εδώ ξανά...
    Χαίρομαι που έγινε αισθητή η απουσία μου...ανθρώπινες αδυναμίες...
    Καλό βράδυ, ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εγω ειμαι παλι περασα να πω μια καλησπερα
    να δωσω ενα χαμογελο σε ολους περα εως περα.. οσο για το στιχακι σου υποσχομαι οτι συντομα θα γραψω και για σενα κι εγω κραταω τις υποσχεσεις μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλησπερα!!! τι μου θυμισες με αυτο το βιβλιο! ηταν το αγαπημενο το παιδικων μου χρονων!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τιμή μου θα είναι αν γράψεις κάτι για μένα Μάγε!
    Σ'ευχαριστώ πολύ
    Καλό μήνα να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπημένο πολλών από μας!
    Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψή σου apinkdreamer!

    ΑπάντησηΔιαγραφή