Παιδική κακοποίηση-Ανθρώπινη κατάντια...

Πλέον έχει γίνει καθημερινή είδηση τόσο που τείνουμε να συνηθίσουμε στο άκουσμά της και να μην μας κάνει αίσθηση πια.

Κι όμως είναι ότι πιο ειδεχθές μπορεί να διαπραχθεί από άνθρωπο προς το ίδιο το είδος του μάλιστα. Η αναφορά μου για την χθεσινή είδηση της σύλληψης  κυκλώματος που διακινούσε πορνογραφικό υλικό με θέμα παιδιά!

Θλίψη είναι το λιγότερο που αισθάνεσαι στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης. Αποτροπιασμό, φρίκη, θυμό αλλά και αναπάντητα ερωτηματικά. Γιατί; Και σ’ αυτό το γιατί δεν μπορείς να απαντήσεις. Είναι διαταραγμένες προσωπικότητες εξηγεί ο ψυχίατρος. Αλλά τόσοι διαταραγμένοι από το συγκεκριμένο πράγμα; Τόσοι άνθρωποι τον καιρό που ζούμε έχουν χάσει τα λογικά τους ώστε να κακοποιούν παιδιά για την ευχαρίστηση τους! Η εποχή μας χαρακτηρίζεται ως εποχή σεξουαλικής απελευθέρωσης, ταμπού σχετικά με τις σχέσεις των ανθρώπων έχουν καταρρεύσει, οι κοινωνίες τείνουν να εξαλείψουν τον πουριτανισμό ο οποίος έδινε ένα  άλλοθι στο παρελθόν ώστε οι άνθρωποι να στερούνται του σεξ όσο κι αν το επιθυμούσαν. Κι όμως τα πράγματα έχουν την αντιστρόφως ανάλογη πορεία. Όσο ελεύθερα μπορείς να απολαύσεις το σεξ σήμερα, τόσο πιο ανώμαλες τάσεις αναπτύσσεις.

Όσοι εμπλέκονται σε τέτοιου είδους εγκλήματα , κάθε είδους άνθρωποι. Από κάθε κοινωνική ομάδα. Κάθε είδους μόρφωση. Άνθρωποι που ζουν σε μεγάλες πόλεις αλλά στον ίδιο βαθμό εμπλεκόμενοι και άνθρωποι που κατοικούν σε κλειστές κοινωνίες.

Μα δεν αφορά αυτού του είδους ο ξεπεσμός στην διακίνηση παιδικής πορνείας απ’ το διαδίκτυο, γιατί εύκολα κάποιος θα μπορούσε να δαιμονοποιήσει αυτό το μέσο και έτσι να αποφύγει την ουσία και αιτία του κακού. Κάθε μέρα βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας ειδήσεις σαν αυτή των καθολικών ιερέων που κακοποιούσαν παιδιά και όχι μόνο καθολικών. Όλοι γινόμαστε δέκτες τέτοιων κακοηθέστατων μαντάτων. Κι από κει αναρωτιέσαι. Συλλογίζεσαι με πόνο. Τι φταίει; Τι είναι αυτό που οδηγεί το ανθρώπινο είδος να κανιβαλίσει ενάντια στο είδος του, κακοποιώντας τη συνέχειά του. Τα παιδιά; Γιατί τόση δίψα για σεξ όταν τα πάντα είναι στη διάθεση του καθένα; Και η ηθική τέλος πάντων; Τι έγινε; Που πήγε; Κατέρρευσε;

Ποια είναι λοιπόν τα πιστεύω μας; Σε τι Θεό στηριζόμαστε πλέον; Διαθέτουμε σεβασμό για κάτι; Αλλά ούτε καν για τον ίδιο τον εαυτό μας;

Φρίττω αγαπητοί αναγνώστες. Απορώ και εξίσταμαι .Προσπαθώ να αναλύσω για να μπορέσω να κατανοήσω…Όχι για να δώσω ελαφρυντικά. Αυτά δεν υπάρχουν σε τέτοιου είδους ενέργειες. Αλλά να ,για να εκλογικεύσω.

Ο άνθρωπος θεωρείται ανώτερο ον στο σύμπαν τούτο που ζει. Και κάνει τη διαφορά απ’ τα υπόλοιπα είδη , χιλιάδες είδη ζωής που συμβιώνει μαζί τους ότι διαθέτει νου. Λογική. Ώστε να είναι σε θέση να κάνει το σωστό. Το οποίο ορίζεται ως το να σέβεται τον συνάνθρωπο περισσότερο ακόμα όμως τον ίδιο του τον εαυτό. Και επίσης έχει μια φύση. Η οποία υπαγορεύει ορισμένες ενέργειες πρακτικές και ευχαρίστησης. Στην πορεία της ζωής του ανθρώπου αυτή εξελίχθηκε περνώντας από δύσκολους ατραπούς. Το όπλο για την ομαλή εξέλιξή του ήταν και θα είναι η παιδεία του. Στο σημείο που βρίσκεται θα έλεγε κανείς πως λογική-το φυσικό προσόν, η ηθική-ο σεβασμός στον συνάνθρωπο αλλά και η παιδεία του-η οποία είναι σε υψηλά επίπεδα  στην εποχή μας-θα έπρεπε να τον μετεξελίξουν σε ένα πολύ ανώτερο ον με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο IQ αλλά ταυτοχρόνως το ίδιο ανεπτυγμένο EQ!

Αντιθέτως ο άνθρωπος αρνείται να ¨προχωρήσει¨ το είδος του γυρνώντας σε μια κατάσταση ,όχι ζωώδης, τερατώδης.

Ή ακόμα αν θέσεις το ζήτημα πάνω σε θρησκευτικά όρια ακόμα χειρότερα. Στο όνομα του όποιου Θεού γίνονται οι πιο ανήθικες πράξεις!

Έχω πλατειάσει και υπεραναλύσει ίσως, προσπαθώντας κι εγώ να εξηγήσω να βρω απαντήσεις-χωρίς αποτέλεσμα σε τελική ανάλυση όμως.

Γιατί άραγε ένας άνθρωπος να βρίσκει σεξουαλική ικανοποίηση κακοποιώντας την προσωποποίηση της αγνότητας-ένα παιδί;

Γιατί δεν αρκείται σε ¨παιχνίδια¨ σεξουαλικά κάθε είδους που όμως σχετίζονται με τους ενήλικους.

Γιατί έχουμε χάσει το θάρρος και τον αυτοσεβασμό μας οι άνθρωποι. Γιατί τόση υποκρισία ανάμεσα σε τόσους υποκριτές; Γιατί τόση ανανδρία; Γατί αυτή η υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους; Ως που θα καταντήσουμε οι άνθρωποι;

Βλέπω την μετεξέλιξή του είδους μας σε ζόμπι που ¨άδειοι¨ στο νου και την ψυχή γυρεύουμε να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλο!!!